En dan is het herfstvakantie.

Wij zijn op vakantie gegaan naar Alanya- Turkije. Jort en Els zijn naar ons toe gevlogen en we hebben het heel erg naar ons zin bij zon, zee en strand. Vandaag zijn we op bezoek geweest bij Robinson Crusoë even een stukje terug de bergen in bij een horizontale waterval. 'gewoon een snel stromende rivier' zei Miró. Deze man was erg tevreden met zichzelf en leefde van alles wat er met de rivier mee kwam. Hij verkocht wel dure thee en gratis cola. En hij plopte zelfs een paar pannetjes popcorn voor ons op zijn houtvuurtje. Ook gratis.

Gister hebben we fietsen gehuurd en zijn we door Alanya gefietst echt zo'n vakantie, lekker even niks doen. Het echt oude Alanya is binnen de 6,5km lange muur van een middeleeuwse citadel. En langs deze muur zijn wij naar boven gelopen, langs een richeltje met aan de linker kant de diepte van de rots waar de citadel op gebouwd is en diep beneden de mooie blauwe zee met zeerover schepen waar de mensen in polonaise over het dek heen en weer dansden en de platte muziek tot boven bij ons goed te horen was, en aan de rechter kant de stad, met nu ook nieuwe huizen tussen de oude ruine muren van de oude stad. Heel eng en heel mooi en heel hoog. Hier liepen dus vroeger de soldaten met kokende potten pek en pijl en boog over dit richeltje om de vijanden weg te jagen. Het einde van het richeltje eindigde doodlopend. We konden 2 dingen doen. Of weer helemaal terug lopen naar beneden of langs de steile muur naar beneden klauteren. Het ergste van dit alles was dat we nu als sukkels in een foto album komen van een andere dikke tourist die met de auto naar boven is komen rijden. 'koek mal! die dumme Hollanders sie kliemen iemmer auf die mouer die nicht fur klimmen iest'. Het zij zo.