de laatste dagen in Alanya
25 oktober 2011
De herfstvakantie is voorbij en wij zijn verder getrokken richting het oosten.
De vakantie met Els en Jort was heel erg leuk en super gezellig.
Goya wide nog een kinderpartijtje, dus de laatste avond hebben we feest gevierd op het strand.
Met een illegale BBQ en een echte verjaardags- taart.
Jort en Els hebben de 17de Gelukshaas gekregen omdat ze speciaal voor ons helemaal naar Alanya zijn gevlogen.
De dag voor vertrek nam Els mij mee naar de Hamam bij ons op de hoek in Alanya.
Ik had er mijn bedenkingen al over.
Ten eerste had iedereen op de foto een zwempakje of bikini aan.
Ten tweede, op de foto's werd je gemasseerd en gescrubd door mannen.
En ten derde, je kon er samen met je echtgenoot(e) genieten van een Turks bad.
De Hamam is strikt gescheiden, en hoe kan je je nou wassen met een zwempakje aan!
Maar wij gingen.
En we hebben het geweten.
Als in een achtbaan werden we heen en weer geslingerd, geknepen en gemaskerd.
Ik had het gevoel in een spookhuis wagentje te zitten, ik hoorde Els joelen en ik zag haar over de warme marmeren vloer heen en weer getrokken worden tijdens de schuimmassage.
We hadden wel veel lol en moesten vreselijk lachen maar het was wel een Disneyland Hamam.
Alles eraan was nep.
Tijdens de zogenaamde hoofdmassage kwamen de volgende kandidaten het washok al binnen gelopen en moest de man mij snel afspoelen anders botste het zogenaamde spookhuis karretje tegen die van mij aan.
Haast klus dus.
Heel leuk eens mee te maken maar geeft een na smaak van Mc Donalds of een pretpark.
Volksvermaak, voor ons dan, mensen uit Europa alsof we niet weten hoe het er in een echte Hamam aan toe gaat.
Op de ochtend van vertrek kwam Els met het nieuws dat er een heftige aardbeving in oost Turkije is geweest met heel veel dode. Een grote ramp.
'haas heeft jullie gered' zei ze. 'door Haas zijn jullie nog hier, anders waren jullie al in de buurt van die aardbeving'.
Dat klopt. Precies daar moeten we onze visum voor Iran ophalen.
We wilde eigenlijk maar een paar dagen in Alanya blijven.
Twee of drie dagen hooguit, maar de tijd vliegt en wij zijn de piloten, het was te gezellig dus hebben we besloten de kist hier voor een week aan de grond te laten staan.
Vandaag zijn we verder richting oosten gereden tot aan Bozyazi.
We zijn weer in ons oude vertrouwde Turkije, weg van de massa toerist terug bij de vriendelijke Turk.
Daar horen ook de zeer slechte wegen bij maar hier zijn we toch weer een beetje thuis.
Aan de kust hebben we weer een super plek gevonden om, in een parkje met douches, wc's en BBQ plekjes.
De kinderen zitten weer op school, ze hebben over de vakantie mogen vertellen aan de meester.
Na school, natuurlijk, een lekkere duik in de zee en dan zien we weer verder of we verder trekken of nog een nachtje hier blijven staan.
26 oktober
we zijn in Tasucu.
Waar de boot naar Cyprus vertrekt.
Een gewone door de weekse dag met school en administratie.
Reacties
Reacties
So glad to hear you weren't near the earthquake! We were concerned, because we thought you were in eastern Turkey. Of course, for us from LA, earhquakes are nothing, a mere annoyance. But for Nederlanders..... Give love to the family, and keep writing, we love to read it. Hope you look at our blog some times: anandrewsadventure.blogspot.com
oops! - meant, "were NOT near..."
Het is steeds weer leuk jullie verhalen met mooie foto's te lezen en te bekijken. De aardbeving was een hele heftige,met veel doden. Daardoor is de ruzie tussen de Koerden en de turken weer opgelaaid. Wat jammer toch. Elkaar helpen is toch voor de langere termijn veel effectiever. Nu het volgende doel voorbereiden. Heel veel succes daarbij.
Kus en omhelzing voor een elk van jullie
Martina
Hoi Goya,
Ik zie dat je een leukere schooltijd hebt dan ik als je op een bankje in de zon kunt zitten! Hoe gaat het met je? Met mij gaat het goed hoor. Ik heb nu meer Chinese les (24 lessen). Het is een activiteit na schooltijd. Ik heb gelezen dat je al veel beleefd hebt. Hier is het allemaal niet zo spannend. Juf Roza is wel aardig. Er zitten drie nieuwe kinderen in de klas. Ze heten Max, Maud en Madelief. Ik lag in een deuk toen laatst iemand uit de klas een deel van de klas liet overstromen! We moeten nu ook topo leren. Jij ook? Nog een goede reis en veel plezier. Ik wilde graag een smiley toevoegen, maar weet niet meer hoe het moet.
Een hazengroet van Hugo
Gelukkig waren jullie nog niet in het oosten. Een teken dat jullie echt op geluksreis zijn.
Wat is het weer een leuk verhaal . en wat een prachtige foto,s . Leuk dat Els en Jort zo lang bij jullie zijn geweest.
En wat heeft je vriend Hugo een goed verslag geschreven over je klas van de K.M.S. te Bussum Goya , knap hoor . Kon de hele klas maar mee reizen !Nou lieve Miro en Goya nog veel spannende verhalen . schrijven jullie ook eens wat .?
Dag lieve schatten ,mis jullie wel love en 100.000 kusjes Omajoon. tot snel met het volgende verhaal.
Isabel,
Even wat anders. Een paar dagen geleden zag Joop, toen hij gereedschap uit z'n auto haalde, dat er een paar mensen naar jullie huis keken. Joop vond het vreemd en is een paar keer zg. om gereedschap te pakken naar de auto gelopen. Toen ze dachten dat ze opvielen, zijn ze weggegaan. Joop dacht "zal me niet verbazen als het pand gekraakt wordt". Weet je of en wanneer Fred er gaat wonen? Roel had het gevoel, dat hij soms 's nachts aanwezig is, maar heeft hem tot nu toe niet gezien.
Voor de rest: jullie hebben een heel interessante reis met mooie beelden. Dank daarvoor,
Leonoor
Gaan jullie naar Cyprus? Het is een heel mooi eiland. Wij zijn op het griekse gedeelte geweest, toen Griekenland en Turkije nog "in staat van oorlog" waren. Wij konden toen niet naar het turkse gedeelte gaan. Deed je dat wél, dan verloor je je recht op terugvlucht naar Nederland. Wat wij hebben gezien van Cyprus was mooi, maar turkscyprioten vertelden ons (in Nederland) dat het turkse gedeelte nog mooier was. Dus als je het kunt: Doen!
Groetjes,Leonoor
Heel goed dat jullie de zuidelijke route kiezen. Nu eerst naar Cyprus en dan zien jullie wel verder. Via Iran of Irak leek ons niks, laat staan de noordelijke route via Kazachstan etc. Zijn benieuwd wat de volgende stopover is: Eilat of Suez.
Lieve groet voor jullie vieren.
Dag lieverds, wat een mooi verhaal weer.
Moest enorm lachen om het 'pretpark Hamman' verhaal.
Ooit zelf eens meegemaakt in Tunesie, jaren geleden: brings back memories.
Wat een ervaringen mogen jullie ondergaan. Ook heftig en inderdaad wat een geluk dat jullie niet bij de aardbeving waren...
Jullie winkel is op het moment onherkenbaar. Compleet gestript en grote stijgers ervoor. Zo ongezellig hier in het aller leukste straatje van Bussum de: Kapelstraat.
Maar goed, het gaat heel mooi worden, geduld hebben dus.
Have fun, en geniet!
Veel liefs, Jes
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}