10 december 2011,

We hebben vandaag de verjaardag van Hélena gevierd.

Vanochtend hebben we voor het meterkastje gezongen en een stukje taart naar binnen geschoven én een extra lekker warm en zacht dekentje.

Niemand mag het weten, maar Hélena is stiekem met ons meegekomen in het meterkastje. Ssttt.

Maar 5 december is Sinterklaas natuurlijk ook bij ons langs gekomen, hij verwent namelijk alle Nederlandse kindertjes.

Wat wij hoopten te krijgen,

Goya: Een 3D tv met in de bril ook een koptelefoon.

Miró: Een Mp3 spelertje.

Isabel: Een gouden kroon met zilver en diamanten en robijnen en smaragden en savieren.

Mories: Een problemen oplosser.

We hebben geen van alle gekregen wat we wilde.

Maar pakjesavond was wel heel leuk. Op Republic Square hartje Yerevan.

We begonnen de avond met een potje poker, de winnaar mocht beslissen wie het eerst zijn surprise open mocht maken.

Miró en Mories zaten in de finale, het werd 3-2 voor Mories tijdens de shoot-out.

En natuurlijk mocht ik als eerste mijn surprise open maken.

Goya had een prachtige snelweg gemaakt met een flatgebouw erbij en die zat vol met allerlei lekkers.

Miró had voor Goya een Hollandse taart gemaakt tegen heimwee met op de top een lego doosje.

Mories had een vliegtuig voor Miró gemaakt omdat Miró als hij 14 is wil gaan zweefvliegen, in het vliegtuig een poppetje uit Tbilisi.

En ik had voor Mories een cowboy set gemaakt. Met een spons om de auto mee te wassen, een boek en een flesje Ararat Cognac.

Na het feestelijk uitpakken van onze kadootjes hadden we nog een heel klein pakketje meegekregen van mezus.

4 hele kleine lettertjes van suiker, de I de G en twee M-en.

We hebben hotdogs gemaakt met Armeense worstjes en Armeense salade. De parkeerwachter heeft er ook een gekregen want hij staat van 's morgens vroeg tot 's avonds laat op alle autoos te passen in de kou, voor een paar euro per dag.

Als toetje hebben we een chocolademelk gemaakt van echte cacao, met slagroom, een stukje Russische pure chocolade in de slagroom gestoken, op de chocolade weer slagroom en op de slagroom een geroosterde marsmellow met slagroom en het lettertje van Dorientje in de slagroom gelegd. Een lang koekje naast het stukje chocolade in de slagroom en een rietje. Voor het feest effect hebben we er ook nog een toetertje bij gestoken en om het allemaal af te maken nog een stukje van de Russische chocolade over het geheel geraspt.

Voor onze parkeerwachter hebben we er nog een scheutje cognac in gedaan. (nee niet die van Mories).

Het feest duurde tot we niet meer konden en we heerlijk in slaap vielen.

6 december hebben de jongens geschaatst in een park, vlakbij het Republic Square.

Het ging niet helemaal goed, de schaatsten waren nog uit de tijd dat de russen hier heersten. Sovjet schaatsen, bot en hopeloos ouderwets.

Goya sleepte met zijn enkeltjes over het ijs en na één keer heen en weer wilde hij niet meer.

Miró hield het iets langer vol en krabbelde dapper over het ijs.

Mories en ik stonden langs de kant te verkleumen, ze mochten een uur schaatsen maar gelukkig voor ons hielden ze dat niet vol.

7 december,

Zijn we naar de Iraanse ambassade geweest, ik moest een foto inleveren met een hoofddoek, het is echt de stomste foto die er ooit van mij is gemaakt. Ik lijk wel een kaboutervrouwtje.

Telkens als Mories die foto ziet moet hij grinniken dan zegt hij,' die foto!'.

Ja nou weet ik het wel ik heb er nog 7.

De auto was vandaag gestorven, ze wilde niet meer startten.

Het was die nacht ook heel erg koud geweest, de ijsbloemen stonden binnen op de ramen.

Gelukkig stonden we nog steeds op het Republic Square, de mooiste plek van heel Yerevan waar ze al een week bezig zijn met het optuigen van een gigantische kerstboom.

De man met de ballonnen en de parkeer kwamen een kijkje nemen.

Met alle goede bedoelingen probeerde ze ons tips te geven en te wijzen naar plekken waar we heen zouden kunnen gaan voor service. 'Service for machine'. Zeiden ze steeds.

We zagen het vandaag niet meer gebeuren dus gingen we de stad maar weer in, marktjes op straatjes door parkjes in.

8 december,

Mories op de fiets, wat denk je, niet zomaar! De stad door met een nieuwe accu voor onze auto. 19,4kg!

Verdwaalde hij ook nog, berg op.

Werd hij terug gefloten door een politieman die hem voorbij zag fietsen.

Uiteindelijk doet de auto het weer, alleen nog niet helemaal zoals we willen.

De dynamo is niet goed meer, dus dat is een volgende opdracht.

9 december,

zijn we bij een BMW dealer beland.

Tijdens de reparatie konden wij wachten in de lounge van het Ararat Hotel.

Dit was de merkwaardigste combinatie die ik in mijn leven had gezien.

De BMW garage liep over in het Ararat Hotel.

Ze deelde samen dezelfde ruimte.

Gasten van het hotel liepen dus tegelijkertijd door hun lounge tuin en bij de dealer langs.

De ober van het barretje was een echte.

Hij boog zover naar voren dat hij bijna zijn hoofd stootte tegen tafeltje, ik zag Goya met hem mee buigen, daarna liep hij netjes 3 pasjes achteruit voordat hij met kelner passen terug liep naar het barretje.

Wij moesten daar om lachen, vooral omdat we net 'les Triplets' gezien hadden waarin er ook zo'n ober is die niet alleen zover naar voren buigt maar ook naar achteren.

'Overland' met nieuwe bladveren, een nieuwe accu en een gereviseerde dynamo, dóór een BMW-garage, heeft zij ook een Sinterklaas kadootje. Dat wordt twee weken bonen eten om het budget weer op peil te brengen.