etappe 1,2 & 3

We zijn uiteindelijk 2 augustus vertrokken, niet om 10:00 uur maar om 22:00 uur. vanuit Bussum naar Rotterdam. Mories moest nog onderdelen halen in Vijfhuizen, onderdelen hingen bij onze leverancier aan de voordeurknop omdat het wat laat was geworden. 3 augustus, Solko en Rosie nog dag gezwaaid en een onderwater camera voor Miro' gekocht. Thees heeft de jongens nog mee genomen de stad in voor kadootjes. ' s avonds zijn we naar Haamstede gereden Pitstop op Haa(m)s. 1ste nacht in de camper op reis, bij Loen en Lo, Q, kleine Loen en Sevie. 4 augustus, om 15:00 uur bij Blauwe oma aangekomen in Zeeuws-Vlaanderen. Oma Joon reist een deel van de reis mee tot aan Balgooy waar we morgen heen gaan.

De reis gaat beginnen!

Vandaag is de dag! Op de dag van vertrek alleen nog maar een vooras vervangen, deze hebben we vanochtend besteld. Inladen en wegwezen. De eerste stop helemaal Rotterdam!!! Marlene heeft vanochtend een feestelijk ontbijt gebracht. zo! die hebben we vast binnen voor als we verloren zijn en van bessen moeten leven, gebakken bladeren en soep van gras. Bedankt Marlene!! het was heerlijk. We verheugen ons op de pasta vanavond. haha.

Prikken

vandaag hebben we onze prikken gehad. Goya was de dupe en kreeg er 4. Miró maar 2 en daarom vond Goya dat hij recht had op een frietje op de markt. Eerlijk genoeg, dus ik met Goya naar de markt zwalkend over de stoep lopen... de markt kwam niet met elke stap dichterbij, de wandeling duurde langer dan normaal en toen begon het ook nog eens mooi weer te worden. We waren gewend geraakt aan het herfst weer, lekker fris zo nu en dan een buitje, geen warme zon op je burse armen. Jammerend en klachtend en sjokkend liep Goya naast me, last van de prikken. Af en toe hing hij aan mijn gevoelige arm maar ik hield de moed erin en sprak hem optimistich toe. ' Maar het is te heet' zei hij steeds. 'Er is hier nergens schaduw'. Eindelijk kwamen we op de markt aan, net op tijd, net voordat Goya de moed op gaf en terug naar huis wilde lopen. We keken om het hoekje en..... de vaste plek van de donderdag frietkar met de lekkerste fritten stond er niet. sjit!

Het opruimen is begonnen.

Niet te geloven wat mensen allemaal verzamelen in de jaren. We zijn al 10 keer naar de kringloop gereden met een hele bus vol spullen. In het begin waren we kieskeurig met wat er weg kon en wat niet. Nu gaat alles gewoon weg hupekee!! Speelgoed van Goya en Miró staan veilig op de zolder van hun vriend Daan. Misschien staan onze spullen nog bij de kringloop als we over een jaar terug komen, kopen we alles weer terug. Tijdens het opruimen kwam Benthe, viool collegaatje van Miró, Miró en ons een hele goede reis wensen, zo lief! Met haar vader en haar zusje.We zijn nog lang niet klaar wat een werk!!!!

Mee naar de garage, remmen ontluchten.

Ik voelde me net een vrouw op een piratenschip. Een vrouw aan boord brengt ongeluk. Moet iknog verder schrijven? Ik denk dat jullie fantasie aardig in de buurt gaat komen.

Maar niet uit het hart

Helemaal vergeten voor te lezen tijdens het uitzwaai feestje! Dan maar zo via ons log.

Uit , Maar niet uit het hart van Toon Tellegen.

'IK MOET OP REIS, EEKHOORN,'ZEI DE MIER op een ochtend.Zij zaten op de tak voor de deur van de eekhoorn. De eekhoorn was maar net wakker en geeuwde nog. 'En je moet niet vragen of het echt moet,'zei de mier, 'want het moet.' 'Maar dat vraag ik helemaal niet,' zei de eekhoorn. 'Nee, maar je stond wel op het punt om dat te vragen, wees maar eerlijk.' De eekhoorn zweeg. 'Het minste dat we kunnen doen , 'zei de mier,' is op een kalme manier afscheid nemen.' 'Ja,' zei de eekhoorn. 'Dus niet met gejammer en tranen en wat zal ik je missen en kom gauw terug en zo- daar heb ik toch zo'n hekel aan, eekhoorn, als je dat eens wist...' De eekhoorn knikte. 'Als jij nou in de deuropening gaat staan...'zei de mier. De eekhoorn ging in de deuropening staan. De mier gaf hem een hand en zei: 'Nou, eekhoorn, tot ziens dan,' 'Dag mier,' zei de eekhoorn. 'Goede reis.' Maar de mier was niet tevreden over het afscheid en bleef staan. 'Die brok in je keel, eekhoorn, 'zei hij,' die hoorde ik wel!' Ze probeerden het opnieuw en nu zei de mier dat hij een traan zag blinken in het oog van de eekhoorn en vond hij 'Goede reis niet goed. 'Je vindt het erg, eekhoorn, je vindt het heel erg, ik zie het wel!' De eekhoorn zweeg. 'Doe toch kalm!' riep de mier. Ze probeerden het nog een keer met 'Beste reis', en een keer zonder woorden, zonder elkaar aan te kijken. De eekhoorn deed het zo kalm als hij nog nooit had gedaan. Maar de mier vond het niet goed. 'Zo kan ik niet op reis gaan,' zei hij verongelijkt. 'Terwijl het in feite moet. Echt moet!' 'Ja,' zei de eekhoorn. Daarna zwegen zij en zaten in het licht van de opkomende zon op de tak voor de deur van de eekhoorn. Het bos rook naar dennehout en in de verte zong de lijster.

Uitzwaaifeest was super!

Iedereen die ons heeft uitgezwaaid heel erg bedankt dat jullie er waren. Nu kunnen we met een warm hart dit land een jaar verlaten. Ook super alle foto's op de auto zo zijn jullie toch nog een beetje bij ons. Laatste lootjes! (zijn het zwaarst) nog een kleine maand hier en dan zijn we vertrokken!!!!!!

Het was zo druk dat zowel ik als mories geen enkele foto of film hebben kunnen maken jammer maar met de herinnering kunnen we het heel goed doen. Speciaal willen we Anne en Maurice bedanken voor een heel mooi piano 4re main. Super !

THANKS! tot schrijfs.

Ies, Mories, Goya en Miró.

Iranier op de fiets voor een Haas.

Dinsdag 7 juni zat ik buiten, op een bankje voor de winkel. Er kwam een man aangefietst, helemaal uit Weesp. De man was al een keer eerder aan komen fietsen maar toen was ik gesloten. Vandaag was ik er wel, hij zag er vriendelijk uit en ik vroeg waar ik hem mee helpen kon. 'jij maakt van die geluksvogeltjes?' vroeg hij mij. 'Haasjes' zei ik. 'ja Haasjes die bedoel ik. Ik heb jou op tv gezien, ik vond het leuk en nu wil ik zo'n Haasje kopen voor jullie reis'. 'Ik geloof niet in die Haasjes maar wil er wel eentje'. Daar moest ik om lachen en wees hem op de kast met de Gelukshaasjes. Hij heeft er zorgvuldig een uitgekozen ( de leukste vond ik) en vroeg of hij mij nog advies mocht geven voor op reis. 'tuurlijk! heel graag zelfs' zei ik. 'ik kom uit Iran' zei de Iranier. 'en heb gezien wat jullie route is, Iran is heel mooie land en er zijn heel lieve mensen maar ga niet in de nacht rijden.' Kijk daar hebben we wat aan. Hij kan zelf niet meer terug naar Iran maar ik zal een wensje voor hem doen als we daar zijn. Buiten gaf ik hem een hand en keek hem na hoe hij met Haasje in tasje weg fietste. Lieve man.